Yaşamsal Para yatırımı ihtilaflarından medeni ve ceza arasındaki sınırları inceleme
Giriş
2021'deki "9.24 bildirimi"nin yayımlanmasından bu yana, ülkemizdeki Yaşamsal Para ile ilgili düzenleyici politikalar temel bir konsensüs oluşturmuştur: Vatandaşların Yaşamsal Para ve türevlerine yatırım yapması yasaklanmamaktadır, ancak kamu düzenine ve ahlaka aykırı hareketler olursa, hukuk koruma sağlamayacaktır, riskler kendi sorumluluğundadır. Yaşamsal Para yasal para olarak tanınmadığı için, piyasalarda para olarak dolaşıma giremez. Bu durum, yargı pratiğinde bazı zorluklara yol açmıştır: Medeni davaların açılması oldukça zorlaşırken, ceza davalarının kanıtlama standartları da oldukça yüksektir.
Ancak, yargı organlarının ana akım Yaşamsal Para'nın mülkiyet niteliğini tanıma düzeyi artmaktadır. Bazen, tamamen sanal para yatırımı ile ilgili anlaşmazlıkların ceza davası olarak ele alındığı aşırı durumlar bile ortaya çıkabilir. Bu nedenle, sanal para yatırımındaki "hukuki anlaşmazlıklar" ile "cezai suçlar" arasında net bir ayrım yapmak son derece önemlidir. Bu makalede, bu konuyu derinlemesine analiz etmek için somut bir vaka üzerinden gidilecektir.
Davanın Özeti
Güney Çin'in Guangdong eyaletinde, Foshan Orta Mahkemesi'nde bir kamu davasında (2024) Yue 06 Ceza 300 numaralı, dava durumu kısaca şöyle: 2022 yılının Mayıs ile Haziran ayları arasında, Ye isimli kişi sahte bir yatırım projesi oluşturarak yüksek getiri vaadinde bulundu ve Wu, Chen ve Ye Kun gibi kişileri toplamda 2.500.000 RMB değerinde yatırım yapmaya ikna etti (bu miktarın 500.000 RMB'lik kısmı Ye Kun tarafından USDT olarak yatırıldı). Ye, aldığı fonların çoğunu kişisel harcamalarda ve borç ödemelerinde kullandı, sonuç olarak ana parayı ve faizi geri ödeyemez hale geldi. Bunun üzerine mağdurlar durumu yetkililere bildirdi.
Mahkeme, Ye adlı kişinin dolandırıcılık suçunu işlediğine karar verdi ve birinci derece mahkemede 11 yıl hapis cezasına çarptırdı. Ye'nin temyiz başvurusu reddedildi ve ilk karar korundu.
Sanık ve avukatı iki ana görüş öne sürdü: Birincisi, Ye'nin mağdurla arasında bir özel borç ilişkisi olduğu; ikincisi, mevcut kanıtların Ye'nin Ye Kun'dan 50 bin değerinde bir Yaşamsal Para aldığına dair yetersiz olduğu. Bu iki görüş mahkeme tarafından kabul edilmedi.
Dikkate değer olan, mahkemenin USDT gibi Yaşamsal Paraları doğrudan "miktar" olarak tanımlamasıdır; bu tanımın niteliği tartışmalıdır. Katı hukuki açıdan, vatandaş kendi fonlarını kullanarak Yaşamsal Para satın alıp yatırım kaybına uğrarsa, yasa genellikle koruma sağlamaz. Ancak, eğer Yaşamsal Para başkaları tarafından dolandırılırsa, yasal koruma almalı mı? Mevcut yargı pratiği, ana akım Yaşamsal Paralara belirli bir koruma sağlama eğilimindedir, ancak bu, medeni yatırım ile ceza suçları arasındaki sınırların net bir şekilde ayrılmasını gerektirir.
Bir dolandırıcılık suçu örneği olarak, "medeni ihtilaf" ile "ceza dolandırıcılığı" arasındaki temel fark, failin yasadışı olarak sahiplenme niyetinin olup olmadığıdır ve dolandırıcılık eylemini nesnel olarak gerçekleştirip gerçekleştirmediğidir.
Bu davada mahkeme, Ye bazı kişilerin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair başlıca gerekçeleri şunlardır:
Sanık, bazı yatırım miktarlarını eski borçları ödemek için kullandığını kabul ediyor.
Sanık, bazı fonları başkalarına kredi vermek ve Yaşamsal Para'ya yatırım yapmak için kullandığını kabul etmiştir.
Banka hesap dökümünde, Ye bazı birinin 100.000 yuan yatırım parası aldıktan sonra ertesi gün 43.8.000 yuan değerinde bir Mercedes sedan satın aldığı gösterilmektedir.
Ye bazıları yatırım fonlarını alırken zaten borç içinde boğulmuş ve mülkü yoktur.
Y. adlı kişinin aylık geliri yalnızca 7-8 bin yuan, ancak her ay 10 bin yuan araç kredisi ödemek zorunda, bu da giderlerini karşılamadığı anlamına geliyor.
Borç tahsilatı için Ye isimli kişi sahte bir Yaşamsal Para transfer kaydı düzenledi, olaydan önce borç ödemek için aktif bir şekilde para toplamayıp.
Tek bir faktör dolandırıcılığı belirlemek için yeterli olmayabilir, ancak yukarıda belirtilen durumları topluca değerlendiren mahkeme, Ye'nin davranışlarının dolandırıcılık oluşturduğuna karar vermiştir. Anahtar nokta, Ye'nin mağdurun fonlarını gerçekten yatırım yapmak için kullandığını kanıtlayacak delilleri sunup sunamayacağıdır.
Mahkeme Belirledi: Yaşamsal Para Dolandırıcılık Nesnesi Olarak Kullanılabilir
Bu davada kripto para camiasının dikkatini çeken bir nokta, mahkemenin 500.000 yuan değerindeki USDT'yi yatırım "tutarı" olarak kabul etmesidir. Savunma avukatı, Ye'nin bu sanal parayı aldığını kanıtlamanın zor olduğunu öne sürmesine rağmen, mahkeme aşağıdaki nedenlere dayanarak durumu saptamıştır:
Ye某某, ifadesinde bu miktardaki Yaşamsal Para'yı aldığını sürekli kabul etmiştir.
Mahkeme, Yaşamsal Para'nın yönetilebilirlik, transfer edilebilirlik ve değer olma özelliklerine sahip olduğunu düşünmektedir; bu nedenle dolandırıcılık suçunun suç konusu olarak kullanılabilir. Bu nedenle, Ye isimli kişinin, Ye isimli kişiye 50.000 yuan değerinde USDT dolandırıcılığı yaptığı kabul edilmiştir.
Vurgulanması gereken bir nokta, tüm yaşamsal para yatırımlarındaki kayıpların dolandırıcılık suçu oluşturmadığıdır. Ceza ve medeni hukuk arasındaki sınırlar yasal standartlara göre belirlenmelidir. Adli uygulamada, dolandırıcılık suçunun oluşup oluşmadığını belirlerken genellikle aşağıdaki birkaç ana faktör dikkate alınır:
Eylemci "yasadışı mülkiyet amacı"na sahip mi?
Gerçekleri çarpıtan veya gerçeği gizleyen bir davranış var mı?
Mağdur, "yanlış bir anlayışla mülkünü devretmiş mi?"
Fon akışları ve kullanımları gerçekten mi, yasal mı?
Bu standartlar, normal yatırım risklerini ve ceza hukuku dolandırıcılık eylemlerini ayırt etmeye yardımcı olur.
Sonuç
Yaşamsal Para yatırım alanında fırsatlar ve riskler iç içe geçmiş durumda, ilgili uyuşmazlıklar "sivil ve ceza hukuku iç içe geçmiş" karmaşık bir eğilim göstermektedir. Sıradan yatırımcılar için, risk bilincini artırmak, dikkatli kararlar almak, "içeriden bilgi" veya "devlet desteği" gibi söylemlere fazla inanmamak önemlidir. Zarar durumunda, medeni dava açmak mı yoksa ceza davası açmak mı gerektiğini rasyonel bir şekilde değerlendirmek gerekir.
Sanayi dünyası görünmez olsa da, hukuki standartlar belirsiz olmamalıdır. Sadece düzenlemeler çerçevesinde ilerleyerek, teknolojik gelişim ile hukukun korunması arasında dinamik bir denge sağlanabilir.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Yaşamsal Para yatırımı uyuşmazlıklarında medeni ceza sınırları Örnek olay analizi ve tespit standartları
Yaşamsal Para yatırımı ihtilaflarından medeni ve ceza arasındaki sınırları inceleme
Giriş
2021'deki "9.24 bildirimi"nin yayımlanmasından bu yana, ülkemizdeki Yaşamsal Para ile ilgili düzenleyici politikalar temel bir konsensüs oluşturmuştur: Vatandaşların Yaşamsal Para ve türevlerine yatırım yapması yasaklanmamaktadır, ancak kamu düzenine ve ahlaka aykırı hareketler olursa, hukuk koruma sağlamayacaktır, riskler kendi sorumluluğundadır. Yaşamsal Para yasal para olarak tanınmadığı için, piyasalarda para olarak dolaşıma giremez. Bu durum, yargı pratiğinde bazı zorluklara yol açmıştır: Medeni davaların açılması oldukça zorlaşırken, ceza davalarının kanıtlama standartları da oldukça yüksektir.
Ancak, yargı organlarının ana akım Yaşamsal Para'nın mülkiyet niteliğini tanıma düzeyi artmaktadır. Bazen, tamamen sanal para yatırımı ile ilgili anlaşmazlıkların ceza davası olarak ele alındığı aşırı durumlar bile ortaya çıkabilir. Bu nedenle, sanal para yatırımındaki "hukuki anlaşmazlıklar" ile "cezai suçlar" arasında net bir ayrım yapmak son derece önemlidir. Bu makalede, bu konuyu derinlemesine analiz etmek için somut bir vaka üzerinden gidilecektir.
Davanın Özeti
Güney Çin'in Guangdong eyaletinde, Foshan Orta Mahkemesi'nde bir kamu davasında (2024) Yue 06 Ceza 300 numaralı, dava durumu kısaca şöyle: 2022 yılının Mayıs ile Haziran ayları arasında, Ye isimli kişi sahte bir yatırım projesi oluşturarak yüksek getiri vaadinde bulundu ve Wu, Chen ve Ye Kun gibi kişileri toplamda 2.500.000 RMB değerinde yatırım yapmaya ikna etti (bu miktarın 500.000 RMB'lik kısmı Ye Kun tarafından USDT olarak yatırıldı). Ye, aldığı fonların çoğunu kişisel harcamalarda ve borç ödemelerinde kullandı, sonuç olarak ana parayı ve faizi geri ödeyemez hale geldi. Bunun üzerine mağdurlar durumu yetkililere bildirdi.
Mahkeme, Ye adlı kişinin dolandırıcılık suçunu işlediğine karar verdi ve birinci derece mahkemede 11 yıl hapis cezasına çarptırdı. Ye'nin temyiz başvurusu reddedildi ve ilk karar korundu.
Sanık ve avukatı iki ana görüş öne sürdü: Birincisi, Ye'nin mağdurla arasında bir özel borç ilişkisi olduğu; ikincisi, mevcut kanıtların Ye'nin Ye Kun'dan 50 bin değerinde bir Yaşamsal Para aldığına dair yetersiz olduğu. Bu iki görüş mahkeme tarafından kabul edilmedi.
Dikkate değer olan, mahkemenin USDT gibi Yaşamsal Paraları doğrudan "miktar" olarak tanımlamasıdır; bu tanımın niteliği tartışmalıdır. Katı hukuki açıdan, vatandaş kendi fonlarını kullanarak Yaşamsal Para satın alıp yatırım kaybına uğrarsa, yasa genellikle koruma sağlamaz. Ancak, eğer Yaşamsal Para başkaları tarafından dolandırılırsa, yasal koruma almalı mı? Mevcut yargı pratiği, ana akım Yaşamsal Paralara belirli bir koruma sağlama eğilimindedir, ancak bu, medeni yatırım ile ceza suçları arasındaki sınırların net bir şekilde ayrılmasını gerektirir.
"Sivil Uyuşmazlık"tan "Ceza Dolandırıcılığı"na: Belirleme Standartları
Bir dolandırıcılık suçu örneği olarak, "medeni ihtilaf" ile "ceza dolandırıcılığı" arasındaki temel fark, failin yasadışı olarak sahiplenme niyetinin olup olmadığıdır ve dolandırıcılık eylemini nesnel olarak gerçekleştirip gerçekleştirmediğidir.
Bu davada mahkeme, Ye bazı kişilerin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair başlıca gerekçeleri şunlardır:
Tek bir faktör dolandırıcılığı belirlemek için yeterli olmayabilir, ancak yukarıda belirtilen durumları topluca değerlendiren mahkeme, Ye'nin davranışlarının dolandırıcılık oluşturduğuna karar vermiştir. Anahtar nokta, Ye'nin mağdurun fonlarını gerçekten yatırım yapmak için kullandığını kanıtlayacak delilleri sunup sunamayacağıdır.
Mahkeme Belirledi: Yaşamsal Para Dolandırıcılık Nesnesi Olarak Kullanılabilir
Bu davada kripto para camiasının dikkatini çeken bir nokta, mahkemenin 500.000 yuan değerindeki USDT'yi yatırım "tutarı" olarak kabul etmesidir. Savunma avukatı, Ye'nin bu sanal parayı aldığını kanıtlamanın zor olduğunu öne sürmesine rağmen, mahkeme aşağıdaki nedenlere dayanarak durumu saptamıştır:
Mahkeme, Yaşamsal Para'nın yönetilebilirlik, transfer edilebilirlik ve değer olma özelliklerine sahip olduğunu düşünmektedir; bu nedenle dolandırıcılık suçunun suç konusu olarak kullanılabilir. Bu nedenle, Ye isimli kişinin, Ye isimli kişiye 50.000 yuan değerinde USDT dolandırıcılığı yaptığı kabul edilmiştir.
Pratik Değerlendirme: Yatırım Kaybı Dolandırıcılıkla Eşdeğer Değildir
Vurgulanması gereken bir nokta, tüm yaşamsal para yatırımlarındaki kayıpların dolandırıcılık suçu oluşturmadığıdır. Ceza ve medeni hukuk arasındaki sınırlar yasal standartlara göre belirlenmelidir. Adli uygulamada, dolandırıcılık suçunun oluşup oluşmadığını belirlerken genellikle aşağıdaki birkaç ana faktör dikkate alınır:
Bu standartlar, normal yatırım risklerini ve ceza hukuku dolandırıcılık eylemlerini ayırt etmeye yardımcı olur.
Sonuç
Yaşamsal Para yatırım alanında fırsatlar ve riskler iç içe geçmiş durumda, ilgili uyuşmazlıklar "sivil ve ceza hukuku iç içe geçmiş" karmaşık bir eğilim göstermektedir. Sıradan yatırımcılar için, risk bilincini artırmak, dikkatli kararlar almak, "içeriden bilgi" veya "devlet desteği" gibi söylemlere fazla inanmamak önemlidir. Zarar durumunda, medeni dava açmak mı yoksa ceza davası açmak mı gerektiğini rasyonel bir şekilde değerlendirmek gerekir.
Sanayi dünyası görünmez olsa da, hukuki standartlar belirsiz olmamalıdır. Sadece düzenlemeler çerçevesinde ilerleyerek, teknolojik gelişim ile hukukun korunması arasında dinamik bir denge sağlanabilir.